Üçüncü insan olmak için doğduğumu düşünmüştüm bir keresinde. Belki de böyle olmanın kaderimde olduğunu. Kendimi hep böyle durumlarda kalmış gibi hissetmiştim. İki kişinin arasına giren, aralarının bozulmasına yol açan üçüncü, kötü kadın. Cezbedici dış görünüşünü ve zekasını kullanan, kendine eğlence arayan; sıkılmış, bezgin ve yalnız bir homewrecker. Yuva yıkanın yuvası gerçekten de olmuyor. Bu yüzden ebedi yalnızlıkla lanetlenmiş. Hiçbir zaman tam anlamı ile sadık ve teslim olmayacak, alışkın olmadığı uzun süreli mutluluktan daima kaçarak anlık arzu ve zevklerin pençesine takılı yaşayan tinsel bir femme fatale.
Ben kimim, neyim ve ne yapıyorum? Henüz bu sorulara net cevap verecek olgunluğa erişmiş olmadığımdan bahsettiğim şey de seçenekler arasında. Ve ben her ne isem öyle oluşumun hakkını vermeliyim.
